Nelleke Lettinga maakt conceptuele kunst. Haar ideeën en gevoelens geven vorm aan haar kunst, de uitkomst staat niet van tevoren vast. De buiten- versus binnenwereld spelen een belangrijke rol in haar werk.
Aanvankelijk was Nelleke vooral met klei bezig, maar zocht meer verdieping en vond dat op de kunstacademie. Daar was veel ruimte voor haar ontwikkeling. Ze werkte er met grote stukken karton, maakte hier een slakkenhuis/doolhof van. Ook richtte zij zich op fotografie, een van haar thema’s: eenlingen.

Later zien we vervreemding als thema. Dit wordt zichtbaar door haar foto’s van details in leegstaande huizen. In haar schilder- en borduurwerk zien we mislukte familiefoto’s terug. Een mooi project – vond ik – het monumentje voor haar overleden moeder: in een caravan schilderwerkjes met de bloemen van haar uitvaart.

Jan Veldkamp maakt totaal ander werk. Schilderijen in olieverf waar hij inzoomt op zijn handen. Na de kunstacademie behaalt Jan nog een akte MO tekenen waardoor hij jarenlang tekenles heeft gegeven op middelbare scholen. Zijn fascinatie ligt bij handen en muziek. Het zijn altijd zijn eigen handen die “model staan”. Het zijn beeldvullende voorstellingen, onverwacht, origineel en heel plastisch. De structuur van een hand of handpalm lijkt soms een landschap. Behalve handen speelt de piano een belangrijke rol in zijn werk. Een samengesteld schilderij van Rachmaninov laat ons zien dat zijn portretten er ook mogen wezen. Ook bijzonder is een Vermeer-portret in een Mondriaan setting.
Zijn maatschappelijk engagement komt tot uiting in een werk in opdracht van Amnesty International waar opnieuw de handen een dominante rol spelen.

Volgend jaar zijn er 2 Kunstenaarscafés. Op 17 mei 2026 en 20 september. Wil jij ook je werk presenteren, meldt je dan aan bij Niek Zwinkels.